Verhalen

Als een handschoen

Als een handschoen…..
Nu met de winterse kou op komst zijn we allemaal weer op zoek naar warme kleding, snowboots en handschoenen….
Gisteren zat ik met een paar kinderen om tafel om te spreken over het overlijden van hun opa. De jongste, een heerlijk meisje van 9, vroeg: opa gaat naar de hemel, maar hoe dan?
Ik zei: opa is er denk ik al.
Ze keek verbaasd, want haar opa lag toch ook echt nog in de kamer naast waar wij zaten…
En dat bracht me op het verhaal van de handschoen. Zo werd het mij nl. Vroeger ook uitgelegd.
En zo legde ik het ook dit meisje uit:
Als je doodgaat ga je verhuizen. Want of je nu wel of niet gelooft, wie een overleden lichaam ziet, ziet ook dat een lichaam en een ziel 2 verschillende dingen zijn.
Het lege lichaam, het lege huisje blijft achter. Dat is niet meer nodig. Dus dat ruimen we op door het te begraven of cremeren. Want al die lege huisjes bewaren kan niet. Dat wordt een rommeltje.
Het meisje vroeg door: maar hoe kan dat dan?
Dus ik vroeg: heb je handschoenen?
Ze knikte bevestigend.
Dus ik vroeg: als je handschoen op tafel ligt, wat kan de handschoen dan? Niets, was het anrwoord.
Inderdaad….helemaal niets.
Maar zodra je hand erin zit, kan de handschoen bewegen, iets oppakken, iemand aanraken, doet het wat jij wilt.
En ik geloof dat het ook zo met ons mensen is. Dat we ons lichaam hier gebruiken tot we overlijden……Mooi woord is dat eigenlijk ….het betekent over het lijden heen zijn…..
En dan heb je de lege handschoen, je lege huis, je aardse lichaam niet meer nodig.
Het meisje glimlachte. Wilde ze nog veel meer weten…? Ja, want wat kunnen kinderen eerlijke en open vragen stellen, die wij volwassenen ook hebben, maar niet altijd uitspreken.
We kwamen samen tot de conclusie dat er een leven na de dood is. Hoe? Het is aan haar ouders om haar uit te leggen, zoals zij dat zien. Ik mocht alleen vertellen dat het met de dood niet ophoudt. En hoe ik er over denk.
Ik geloof in de hemel, waar mijn maker en werkgever woont. En ooit…… ooit ga ik Retour Afzender, zoals mijn moeder dat altijd zegt \"🥰\"
En tot die tijd zorg ik zo goed mogelijk voor mijn eigen huisje, mijn eigen handschoen en help ik andere mensen om de lege huisjes respectvol en liefdevol op te ruimen…..

Deel dit verhaal

Lees andere verhalen