Verhalen

Als je oud bent…

Als je oud bent ga je dood, toch?

“Als je oud bent dan ga je dood, he?” vroeg de kleuter mij net na de uitvaart van haar oma. “Ja,” glimlachte ik geruststellend, “dat klopt, maar dat ben jij nog lang niet he?. Dus daar hoef je nu nog niet over na te denken”.

Deze week moest ik even aan de kleuter denken. Ik zat in de wachtkamer van de polikliniek van een bekend ziekenhuis in Amsterdam, dat gespecialiseerd is in kanker. Ieder jaar krijg ik hier een controle, omdat mijn eigen moeder jong borstkanker heeft gehad (ze heeft het gelukkig overleefd). Dit jaar was het spannender dan andere jaren, omdat ik iets gevoeld had. En misschien ook wel, omdat ik nu als uitvaartondernemer werk en weet dat het helemaal niet vanzelfsprekend is, dat je op jonge leeftijd een goede uitslag krijgt. Jong,…, nou ben ik net 40 geworden en zet ik mezelf nog in de categorie jong, maar toch…. Ik keek om me heen in de wachtkamer en verbaasde me oprecht dat er 3 jonge vrouwen zaten. Echt jong. Twee ervan hadden hun man bij zich, maar ook hun peuter en baby. Eentje droeg zelfs nog een maxi-cosi.

Het spreekuur liep uit en mijn spanning liep op. Of je nu wilt of niet, je bestudeert de gezichten die naar buiten komen. Toen één van de jonge moeders, met net weer een beetje haar op haar hoofd, glimlachend naar buiten kwam, glimlachte ik automatisch ook van opluchting. Toen er een vrouw naar buiten kwam, de hand van haar man vasthoudend en krampachtig haar tranen inhoudend,
huilde ik van binnen een beetje mee.

Mijn uitslag was, Goddank…., goed. En terwijl ik naar huis reed en van een collega hoorde dat hij een uitvaart van een jongen van 18 moest gaan regelen, die een dodelijk ongeluk had gehad, besefte ik dat de kleuter op een dag ook gaat snappen dat je helaas niet oud hoeft te zijn om dood te gaan.

Maar tegelijkertijd viel bij mij het kwartje. We willen allemaal blijven denken als die kleuter. Sinds ik uitvaartondernemer ben geworden zijn sommige gesprekken met vrienden en kennissen ook anders. Ze willen dingen weten. Ze vragen meer. En als ik dan vertel dat ik een “laatste wensenboekje” heb laten maken, die iedereen kan opvragen en gratis toegestuurd kan krijgen vinden ze dat mooi. Maar zelf hoeven ze het nog niet. Zo oud ben ik nog niet? Of ik krijg het antwoord: Daar denk ik liever niet over na. Dat vind ik zo’n nare gedachte.

Wanneer we een huis kopen, nemen we er vaak een regeling in op, dat wanneer we komen te overlijden het huis vrij is van hypotheek. Wanneer we kinderen krijgen, regelen we een testament, want er moet toch voor ze gezorgd worden als we komen te overlijden. En…misschien durven we het ook nog wel aan om een uitvaartverzekering te regelen, zodat onze nabestaanden geen schulden hoeven te maken. Maar uitspreken en opschrijven hoe we onze uitvaart willen, vinden we moeilijk.

Uit ervaring weet ik inmiddels hoe fijn het is, als mensen hun uitvaartwensen op papier hebben staan. De nabestaanden weten dat ze alles doen zoals hun geliefde het wilde en dat geeft in een tijd van ongekend veel verdriet, toch rust en troost.

Wil jij voor je nabestaanden zorgen en een “laatste wensenboekje” invullen, dan stuur ik het gratis naar je op. Het boekje kan je bewaren bij je belangrijke papieren en hopelijk is het pas nodig, wanneer je heel oud bent. Vraag het wensenboekje hier aan.

Wensenboekje aanvragen

Deel dit verhaal

Lees andere verhalen