Geachte meneer Rutte, beste Mark en de rest van het kabinet,

We leven in een rare tijd, waarin de overheid moeilijke keuzes moet maken. Keuzes waarvan we hopen en denken dat dit het beste is voor de volksgezondheid. Niet gemakkelijk in een land als Nederland waar eerlijk gezegd de beste stuurlui ook vaak aan de wal staan. Dus allereerst mijn complimenten over hoe jullie je inzetten voor ons en ondanks al het gemopper ook volhouden.

Ik weet dat je het ook liever anders zou zien en dat de rijen bij de Ikea ook door jou niet begrepen worden.

Maar over rijen gesproken……

Ik heb een vraag rechtstreeks uit mijn hart.

Zou je de burgemeesters en de veiligheidsregio\’s misschien willen uitleggen dat er een enorme behoefte is aan duidelijkheid en rechtlijnigheid als het gaat om het vormen van een erehaag tijdens een uitvaart.

Want als uitvaartondernemer doet het mij verschrikkelijk pijn dat dit in de ene gemeente wordt toegestaan en ergens anders niet.

Ik heb pas zelf in een haag gestaan, toen de opa van mijn schoonzoon begraven werd. En ik kan, denk ik, niet eens goed beschrijven hoe fijn het ook was om zo mijn medeleven te tonen. Om de kleine groep familie even door de autoruiten in de ogen te kijken en contact te maken. Zodat er zonder woorden zoveel werd gezegd.

Vandaag leidde ik een uitvaart van een oudere dame die haar hele huwelijksleven, ruim 53 jaar, in hetzelfde huis, in dezelfde straat had gewoond. Vlak voor we naar buiten gingen, keken haar man, kinderen en kleinkinderen door het raam naar buiten en schoten vervolgens helemaal vol..en toen ik naar buiten keek had ook ik tranen in mijn ogen.

Alle buren stonden buiten. Op afstand van elkaar, maar juist ook zo verbonden in hun verdriet en het bieden van troost.

De foto die je ziet is van enkele weken terug toen een muziekvereniging afscheid nam, door een haag te vormen, onderweg naar het kerkhof.

En 2 weken geleden liep ik door een haag van schoolkinderen die afscheid van hun vriendje namen.

En toen, maar ook vandaag zag ik aan de nabestaanden hoe nodig ze dit hebben. Wat dit met ze doet. Dat dit van veel grotere waarde is, dan een handdruk bij een condoleance ooit kon zijn.

Maar beste Mark, als ik dan onder de indruk thuiskom en bij een collega op facebook lees dat de burgemeester het in haar dorp verbied, dan gaat er iets niet goed.

Geloof mij als ik zeg dat ik me aan de regels wil en zal houden, ook als ze enorm pijnlijk zijn, maar kom alsjeblieft met 1 regel.

Het RIVM zegt dat het mag tot maximaal 100 personen, mits er voldoende afstand wordt gehouden. Zou je dit dan ook een landelijke regel willen maken alsjeblieft?

Want ieder mens heeft recht op een respectvol afscheid. Maar iedereen die een dierbare verliest, moet toch ook respectvol afscheid kunnen nemen.

We vechten samen tegen Corona, maar laat ons dan ook SAMEN afscheid nemen als dat nodig is.