Door alle hectiek heen, probeer ik wijze besluiten te nemen als het aankomt op het bijstaan van nabestaanden. En besef ik vandaag des te meer, dat ik mijn werk met heel mijn hart doe. En er met hart en ziel voor ze wil zijn.

Tegelijkertijd ben ik ook altijd heel rechtlijnig. Als de overheid maatregelen neemt ter behoud van onze gezondheid moeten we ons daar aan houden.

Maar vandaag spreken mijn verstand en mijn gevoel elkaar enorm tegen. De regels worden strenger, zo streng dat afscheid nemen nu alleen nog mag in hele kleine kring. En we weten niet wat er nog volgt. Tegelijkertijd vind ik dat we elke dag nu moeten nemen zoals hij komt. Met vooruit denken en wat als…uitspreken helpen we niemand. Zeker niet mensen die afscheid moeten gaan nemen van iemand van wie ze heel veel houden. Voor hen wil ik geen regels, geen gedoe, geen het moet anders dan anders…..

Maar hoe dan?

Toch zoals de overheid het nu wil in het belang van ons allemaal. Hoe moeilijk ook. Tegen mensen die voor een afscheid staan wil ik zeggen: wij, ik en alle collega\’s in Nederland denk ik ook, zullen er alles aan doen om ervoor te zorgen dat het afscheid liefdevol zal zijn. Ook als het anders moet gaan als gepland of gewild.

Toen ik begon als uitvaartondernemer zei ik: ik wil een lichtje zijn als t bij iemand anders donker is. Dat wil ik nog steeds en ik beloof dat ik mijn lichtje juist nu harder zal laten schijnen. Want afscheid nemen doe je niet alleen!!

Lieve groet

Simone