Vandaag mag ik mijn 45e verjaardag vieren. Dank voor alle lieve berichtjes die ik mocht krijgen. Er staat regelmatig veel geluk, zegen, succes of vul maar in, in je nieuwe levensjaar. En daar hoop ik natuurlijk op en ga ik ook voor.

Vorige week kreeg ik een enorm mooi cadeau. Want zo voelt dat wel….van \”mijn werkgever\”.

Wie mij een beetje kent, weet dat ik geloof dat ik iets mag betekenen in het leven van anderen en dat ik hier ook echt voor geboren ben.

Jaren geleden kreeg ik van mijn tante het onderstaande schilderijtje. Het hangt bij ons in huis…. dit zegt voor mij heel veel. Ook hoe ik mag genieten en…mag vertrouwen.

Afgelopen weken voelde ik dat de hand in het schilderij mij ook echt stuurt en dat ik mag blijven vertrouwen. Want op bijzondere wijze kwam het pand op de foto in beeld.

Al een heel tijdje merkte ik en mijn team dat ons huidige kantoor te klein wordt en verlangde ik meer en meer naar een ruimte waar ik de mensen waarvan we de uitvaart mogen verzorgen, kunnen verzorgen en opbaren. Met het liefst 2 24-uurs afscheidskamers. Waar de overledene is opgebaard, maar tegelijkertijd een woonkamer is ingericht, zodat de nabestaanden met een eigen sleutel langs kunnen komen zoveel ze willen en afscheid kunnen nemen zoals ze dat willen. Waar we gastvrijheid en geborgenheid kunnen bieden en er nog meer dan nu voor mensen kunnen zijn.

Vorige week maandag werd duidelijk dat vanaf half december a.s. dit verlangen werkelijkheid wordt. We zijn volop in de voorbereidingen met het uitkiezen van meubels, kleuren, materialen enzovoort.

Dus er breekt een spannende, maar ook leuke tijd voor ons aan.

Een tijd van vernieuwing.

Waarin we hopelijk vanaf half december er nog meer en vollediger te kunnen zijn voor de mensen die we mogen bijstaan.

De vlinders kreeg ik voor mijn verjaardag en voor het nieuwe pand van mijn ouders.

Die krijgen uiteraard een heel mooi plekje.

Naast het schilderij, wat ik in het groot opnieuw laat schilderen voor op mijn nieuwe kantoor.

Toen ik de beslissing moest nemen of we dit wilden, maar vooral ook konden doen, sloeg ik mijn Bijbels dagboekje open…

Er stond: Durf te geloven!

En dat wordt mijn motto voor komend jaar. Durven te geloven, in mijn gezin, mijn roeping, mijn team, onze werkgever en in het leven!!